اعتراف می کنم...

اعتراف می کنم؛

اعتراف می کنم به اشتباهاتی که مرتکب شدم

اعتراف می کنم به اینکه فهمیدم خیلی چیزا قابل جبران نیستن

اعتراف می کنم به دلهایی که رنجوندم ، حتی ناخواسته ، اما در نهایت رنجیدن..

اعتراف می کنم به سنگ دلیم

به خودخواهیم

.

.

.

اعتراف می کنم به تنهاییم... چقدر اعتراف سنگینه...

نظرات 1 + ارسال نظر
آزاده چهارشنبه 18 بهمن‌ماه سال 1391 ساعت 07:06 ق.ظ

تو گلی سارا امیدوارم همیشه خدا شاد باشی و تنها نباشی...

منم اعتراف می کنم به تنهایی... البته نیاز به اعتراف نیست، وقتی روزها پشت سر هم می گذره و تنها صدایی که می شنوم صدای در و دیواره! دیگه اعتراف نمی خواد... وقتی تنها وقتی کسی باهام حرف می زنه پای تلفن روزی یکی دو باره، اونم از کیلومترها اون طرفتر، دیگه اعتراف نمی خواد...

ازاده عزیزم، همه این روزای سخت تموم میشن، مطمئنم ، شادترین روزا رو برات ارزو دارم و میبینم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد